Keşif: Juliette

Juliette ya da tam ismiyle Juliette Noureddine, Cezayir asıllı bir babanın kızı olarak 1962'de Paris’te dünyaya geldi. Gençlik yıllarında klasik müzik eğitimine paralel olarak kabare ve piyano barlarla sahne aldı. Buralarda Jacques Brel, Edith Piaf ve Boris Vian şarkıları seslendirdi. Juliette’e kendi şarkılarını yazma konusunda ilham kaynağı televizyon aracılığıyla keşfettiği Jean-Claude Vannier ve Jean Guidoni oldu. 1985'te düzenlenen Le Printemps des Bourges festivalinde, piyano eşliğinde seslendirdiği şarkılarla parladıktan sonra Paris’te sahne almaya başladı. Seksenli yılların sonunda çıktığı turnede Fransa’nın yanı sıra Almanya ve Québec’e de uğrarken 1991’de konser kayıtlarından oluşan ilk albümü “Que Tal?”i yayınladı. Fiziksel görünümü ve güçlü sesi nedeniyle akıllara Colette Magny’yi getiren sanatçı, kimilerince otuzlu yılların Fréhel ve Damia gibi realist şarkıcılarının hüzün duygularından arındırılıp hicivle donatılmış bir reenkarnasyonu olarak görülüyordu. 1993’te Pierre Philippe imzalı şarkıların da yer aldığı ilk stüdyo albümü “Irrésistible”i piyasaya süren Juliette bu albümle “En İyi Çıkış Yapan Kadın Şarkıcı” dalında Victoire de la Musique ödülüne aday gösterilse de bu ödülü üç yıl sonra, 1996 tarihli “Rimes féminines” adlı albümüyle kazanacaktı. Albüm; Bette Davis, Marie Curie, Billie Holiday, Camille Claudel, George Sand, Lucrezia Borgia ve Maria Callas gibi tarihe geçmiş onlarca hemcinsine saygı duruşunda bulunduğu mizah dolu isim şarkısının yanı sıra yoğun bir nostalji duygusunun hâkim olduğu L’amour en pointillé ve Berceuse pour Carlitos gibi parçalarla dikkat çekiyordu. 

Juliette 1998’de, Bernard Joyet ve Frank Giroud gibi söz yazarlarıyla çalıştığı “Assassins sans couteaux”yu piyasaya çıkardı. Genellikle klasik müzik altyapısına sahip melodileri, özenli aranjmanları ve esprili şarkı sözleriyle bu çalışması da öncekileri aratmıyordu. 2002’de piyasaya çıkan “Le Festin de Juliette”i L’éternel féminin, Garçon manqué gibi çoğunlukla kendi yazıp bestelediği şarkılara ayırdı. 2005’te yayınladığı “Mutatis mutandis”de François Morel (Mémère dans les orties) ve Guillaume Depardieu (Une lettre oubliée) gibi aktörlerle yaptığı düetlere yer veren Juliette, bu albümde Charles Baudelaire’in Les fleurs du mal (Kötülük çiçekleri) adlı eserinde yer alan Franciscae meae laudes adlı latince şiiri müziğe uyarladı. Aynı zamanda tango, salsa ve cumbia gibi Latin Amerika kökenli müzik türlerini de denediği bu albümle “En İyi Kadın Şarkıcı” dalında Victoire de la Musique ödülüne layık görüldü.

Sanatçı, 2008 yılında À voix basse ve Aller sans retour gibi şarkıların öne çıktığı “Bijoux et Babioles”u piyasaya sürdü. 2011’de eleştiri oklarını Lady Gaga ve Gossip gibi popüler isimlere çevirdiği “The” Single’ın yanı sıra Carlos Gardel’in ünlü tangosu Volver ve kariyerinin Adamo’nun sadece bir konserde seslendirip hiçbir albümünde yer vermediği şarkısı Une chose pareille’in yer aldığı “No Parano”yu yayınlayan Juliette, bu albümde aynı zamanda bir Jacques Prévert şiiri olan Dans ma rue’yü müziğe uyarladı.

2013’te kendi yazdığı şarkılardan oluşan “Nour”u satışa sunan sanatçı, 2018’in Şubat ayında şimdilik son albümü olan "J’aime pas la chanson"u piyasaya sürdü. Juliette, kendi yayınladığı albümler dışında Serge Reggiani, Boris Vian, Georges Brassens ve Maxime Le Forestier için çıkarılan saygı albümlerinde de boy gösterdi.